YOZGAT’IN KÜÇÜLÜŞÜ
Yozgat iktisaden gün be gün kan kaybediyor. Bu gidişle de kan kaybetmeye devam edecek gibi gözüküyor. 2000 yılında nüfusumuz 682 bin 919 iken bugün 492 bin 127 ye düşmüştür. Bu şu demek yedi yılda 190 bin 792 kişi ya ölmüş ya da başka şehirlere göç etmiştir.
Göç hala alabildiğince devam ediyor. Bilhassa Yimpaş gibi devasa bir holdingin içine düştüğü, düşürüldüğü durum göz önüne alındığında bütün olumsuzluklar bir araya geliverdi. Yimpaş mağazaları on binlerce çalışanıyla bir yandan üretiyor, iki binin üstünde insan Yozgat’ta üst seviyede çalışıyor, çalıştırılıyor, ev kiralıyor, gayrimenkul satın alıyor, hanlar, hamamlar, lokantalar, benzinlikler cıvıl cıvıl ciro yapıyor. Gelenler, gidenler, TV’ler, gazete ve dergiler hele hele Yozgatspor’un 1. Ligdeki başarısı, kendi evimizde Galatasaray’ı yenmemiz gibi müspet olaylar her haliyle mükemmel bir gelişme değil miydi?
Derler ya “Para, adama konuşmayı; elbise, yürümeyi öğretir.” Yimpaş, Yozgat’ta birçok şeye öncülük etti, yurt içi, yurt dışı açılışlar tertip edildi. İlimde, sanatta, birçok olumlu hizmetler oldu. Keşke bugün de bu güzellikler olsaydı. Buradan “Yaralı ARSLAN” arkadaşıma selam olsun diyorum. En kısa zamanda görüşme dileğimle.
Bugün Yozgat olarak proje üretemiyoruz. İlim adına, sanat adına, ticaretimiz sivil toplum kuruluşlarımız, siyasetçilerimiz bir araya gelip de, ne olacak bizim halimiz? Diyebilsek. Dedikodu üreteceğimize proje üretebilsek; teklifler, öneriler sunabilsek, kucaklaşsak, konuşabilsek bundan kim zarar görür. Elbette kimse zarar görmez.
Kültürel açıdan kaybettiklerimiz vardı. Öğretmen okulu, Eğitim Enstitüsü, Yüksek İslam Enstitüsü gibi bunun yerine koskoca bir üniversite kuruldu. İçinin dolması, doldurulması elzemdir. Tıp Fakültesi açıldı, bina bulunamıyor. “İletişim Fakültesi” deniyor, mezunları iş bulamıyor gerekçesiyle; bazı aklı evveller olmaz böyle şey diye bağırıyorlar. Bize düşen, karşı koymak değil, bugün yarın en kısa zamanda gerek Tıp, gerek İletişim veya bir başka fakülte için yer bulmaktır. Bu hizmeti Yozgat’a ve Yozgatlıya sunanlara teşekkür etmektir. Siyasetçimize, bürokratımıza, sivil toplum kuruluşu temsilcilerimize düşen en büyük iş, bunların takipçisi olmalarıdır.
Karını, buzunu; tozunu, çamurunu çiğnediğimiz güzelim Yozgat’ımızı gelin hep beraber, el birliğiyle güzelleştirelim. Kalkındıralım. Cehaleti ve ataleti üzerimizden atalım. Bir araya gelen, konuşabilen, asgari müşterekleri olan ilkeleri belirleniş gönül birliği içinde bir Yozgat görmek dileğiyle sözümü bitiriyorum. 08.TEMMUZ 2008
VESSELAM…
