Şanlı tarihimizi şerefle andık,
Seferberlik türküsüyle uyandık,
Ta Hicazlara, Yemenlere uzandık,
Atları koşturduk, susuz çöllerinde,
Ördekleri yüzdürdük, derin göllerinde.
Artık Yemen’e gidenimiz yok, gelenimiz de
İslam sancağını dalgalandıracak bedenimiz de
Topraklarımızsa koparılmış, benliğimizden,
Her birimizi sıyırıp atmışlar kimliğimizden…
Cezayir, Tunus, Mısır, Katar, Yemen,
Lübnan, Umman, Batı Trakya, Çeçen,
Irak, Kafkasya, Azerbaycan, Afganistan,
Kuveyt, Arnavutluk, Rodos, Pakistan,
Ürdün, Filistin, Makedonya, Arabistan,
Kırım, Kosova, Suriye, Habeşistan,
Girit, Kıbrıs, Adalar, Doğu Türkistan…
Saraybosna’mız, ağlayan bir yara olmuş,
Bütün İslam yurduna ise ecnebiler dolmuş,
Ecnebiler bizi kovmak istiyor toprağımızdan,
Anadolu’muzu koparmak istiyor bağrımızdan…
Sevgili Yemen, seni asla unutmadık,
Suyunu içtik, çöllerini adımladık,
Yıllarca kardeşlerimizi selamladık,
Zaman zaman, hep beraber ağladık,
Gönlümüzü, sevgimizi sana bağladık.
Kardeşliğimizi ayıran hainler utansın,
Sen, ümmetin yüreğinde can vatansın.
Kalbimiz, bir tek olup parçalanmasın,
Hain ellerde artık yürekler yanmasın…
5.20.1995
İstanbul
