Hayat oldukça güzel anılarla, mutluluklarla doluyken, niçin sürekli kavga, gürültü içerisinde, yokluğun ve varlığın arasında ki büyük uçurumlarla boğuşur dururuz ki.
Oysa yaşamanın heyecanı, nefes alırken güzel ve çirkini de aynı anda yaşamak, umutlara yolculuk etmek ne kadar da tatlı anılar bırakır ardında.
İçinde yaşadığımız hayattan ne kadar zevk alıyoruz, hayata ne kadar sarılıyoruz?
İnsanların toplu bulunduğu yerlere bakın güzellikler ve çirkinlikler hepsi bir arada. Tüm hayaller gökyüzüne bırakılırken düşüncelerde, olmak istediğimiz yer neresi acaba?
Hayatta bu kadar mutlu olmayı gerektiren şeyler varken üzülmek niye, kendimize eziyet çektirmek niye? Bir düşünün bizi mutlu edebilecek ne var etrafımızda.
Pişman olduğunuz anları düşünün, geride bıraktığımız fırsatları düşünün. Dönüşün olmadığı bir yolda adım adım ilerliyoruz.
Karşımıza çıkacak fırsatları kaçırmamalıyız. Hayata daima sımsıkı sarılmalıyız. Onca güzellikler dururken karşımızda gelin çirkinliklere tamah etmeyelim. Daima bir birimizi sevelim.
Dün geçti, bugünü yaşıyoruz, yarınımızın ne olacağını bilemiyoruz.
Hayatın anlamını birde ölümden dönen, yaşlanan, yorulan insanlara sorun, yaşamanın heyecanını, geride bıraktığı her anı sizinle nasıl paylaştığına bir bakın. Geriye dönüşü olmayan bir yolculukta karşımıza çıkan her ne varsa paylaşmaktan kaçınmayın. Daima sevin ve sevilin. Ölümün her an gelebileceği mutlak bir vakadır.
Gülebildiğiniz kadar gülün ve sevdiklerinizle birlikte yaşamın tadını çıkarın.
