Topçu Köyü’nden; Yağab’ın Hasan lakaplı Hasan Ermiş ile eski Yozgat Belediye Başkanı Cevdet Dündar arasında geçen bir olayı anlatmak isterim.
1960’lı yıllarda ilk traktörü satın alan Yakup ile Hasan kendi köylerinin bütün işlerini gördükleri gibi yakın komşu köylerin arazilerini ekip biçerlerdi. Gece gündüz bilmezler, hummalı bir şekilde çalışır, çabalarlardı.
Ayrıca un değirmenleri de olan bu kardeşler emeklerini hiçbir şeyden esirgemezler, Azap-çoban ayırt etmeksizin ekmekleri yenir, suları içilirdi, iyilikte yarışırlardı.
Bir tarihte tarlada sürüm yaparlarken traktörde arıza meydana gelir.
O günkü şartlarda telefon, taksi, kargo gibi imkânlar da yoktur.
Traktörün parçasını heybesine koyarak yaya olarak Yozgat’a gelir, aradığı parçayı Yozgat’ta bulamaz, Yerköy’ iner orada da bulamaz. Doğruca Ankara’ya gider orada bir tanıdığın evinde yatar, sabahleyin yedek parçayı alır, gün içinde tekrar Yozgat’a döner.
Köyüne gelecek vasıta yoktur, yorgun bitkin neyle giderim diye düşünürken saat kulesinin karşısında bir taksi görür.
Şapkasını çıkartarak;” Hey! Hemşerim bu taksi kimin?”
Büyük Sinemanın önünde arkadaşlar ile oturan o günün Belediye Başkanı Cevdet Dündar, Abbas Sayar, Yarar Karslıoğlu, Kelleci Mithat, Yaşar Eryaşar, Edip Boztepe, gibi kafadar arkadaşlarla muhabbet ederken vatandaşı duyar.
“Hayır, ola efendi ne istersin benden ?”
“Hemşerim, Beni Topçu Köyü’ne götürür müsün? Paranı peşince veririm müşkülatımı çöz” der şoföre.
Yağab’ın Hasan’ın şoför sandığı adam o gün ki Yozgat Belediye Başkanı Cevdet Dündar’dır.
Ayağa kalkar;” Sen ne iş yaparsın kimsin” der.
“Bana Topçulu Hasan Pehlivan derler” der.
Sırtında heybesi ile yorgun bitkin bir halde olan vatandaş Hasan’a bakar, haline acır;” Hadi bin seni köyüne götüreyim” der.
Arabaya binerler ve hangi köye gideceğini sorar.
“Aha şurada 15 km ilerde Topçu köyüne gideceğiz” der.
Doğru Topçu Köyü’nün yolunu tutarlar, yol bugün ki gibi asfalt değil, stabilize toprak yoldur.
Köye varırlar, adama der ki; “Beni buraya kadar getirdin, sağ olasın, tarladaki traktörün yanına da götürür müsün?”
Oda kırmaz, o insanı arazide ki traktörün yanına kadar götürür.
Hasan pehlivan; Cebinden 5 lira para çıkartır “Hemşerim sağ ol beni buraya kadar getirdin, Allah razı olsun senden müşkülatımı giderdin, şu paramı al” der.
Oda;” Şu paranı bir cebine koy sen beni biliyor musun ben kimim?”
“Kim olursan ol hemşerim emek verdin buraya kadar beni getirdin.”
“Ben Yozgat Belediye Başkanı Cevdet Dündar’ım.”
Hasan Pehlivan, şöyle bir bakar, bir daha bakar para kabul etmeyen, arkadaşlarını bırakıp muhabbetini yarıda kesen köyüne kadar arabası ile kendisini getiren onunla da yetinmeyip toz toprak içerisinde tarlaya kadar bırakan, garipler abisi, garipler babası bir belediye başkanına hayretle bakar bir daha bakar.
Ne diyeceğini şaşırır;” Berhudar ol başkanım” der.
Hey gidi Cevdet Başkan hey…
Allah Cevdet Dündar’a da Hasan Ermiş’e de rahmet etsin diyorum Vesselam…
YAĞAB’IN HASAN
