Malumunuz uzun bir süredir evdeyiz. Dışarı çıkamıyoruz. Bir Köroğlu bir de Ayvaz evlendiğimiz 40 yıl içinde belki de mahpushane gibi uzun bir süredir evimizde kendimizi izole ediyoruz.
Bir doğu, bir batı, bir kuzey seyrediyorum. İki dere arasında kalmış Yozgat’ı seyrediyorum, Çamlık’ı seyrediyorum, Nohutlu Tepesi’ni.
Yozgat göçüp gitmiş bir yerden başka bir yere. Ses yok. Çıt çıkmıyor, sokaklar boş. Evimizin önünden az da olsa bir iki tane araç geçiyor o kadar. Şükür korna sesleri de yok.
Bağırıp çağırıp kavga eden de yok, restleşmeler, nara atmalarda… Yer yer güvenlik görevlilerimiz ve mecburen sokağa çıkması gereken birkaç kişi dışarıda.
Pencereye abandığımda dakikalarca bakıyorum, komşulardan kaşla gözle hu diyen kimse de yok.
Uzattım lafımı, yeter bu kadar. Gidiş nereye? Gözle görülmeyen, elle tutulmayan, silahı, bıçağı, lazeri, dinamiti olmayan, güdümsüz belli bir menzili olmayan, dostu düşmanı da olmayan bir virüsten bahsediyorum. Karşımızda düzenli düzensiz ordular olsa da savaşsak yine de böyle olmayacaktır.
Şimdilik oturuyoruz. Allah yar ve yardımcımız olsun.
Yarabbi! Dünümüzü aratma, bugünümüzü daraltma diye dua etmekten başka çaremiz de yok.
Şehir merkezi varoşlarında yıkılmaya terk edilen boş evler, kapısı var camı yok, penceresi var camı kırık. Bu virane evlerde oturan bir sürü Iraklı, Suriyeli, Afganlı aileler var. Her birinin evi çocuk dolu, 7-8 çocuğu olan aileler var. Bunlar ne yiyor ne içiyorlar?
Bize gelince; çalışma durdu, dükkân, tezgâh, atölyeler bir bir kapandı.
Berberler, lokantalar, bakkallar, terziler, günübirlik kazanıp günübirlik yiyenler ne yaparlar? Ne alır ne satarlar. Bunlar çalışmak mecburiyetinde olan kesimlerdi ama şimdi onlar da çalışmıyorlar.
Gün yardımlaşma, dayanışma günüdür. Faizle borç ver, 100 liralık borcunu 150 lira et sen de çalış bana öde deme günü değildir. Kat kat faizle borç batağına düşürme günü hiç değildir.
Unutma insanoğlu bugünler geçecek Allah’ın izniyle.
Müslümanlar olarak bizde biliriz ki göktekiler ve yerdekiler üzerinde tek söz sahibi Allah’tır. Hayatta tutan da o’dur, öldüren de O’dur. Hayatı veren de, alan da O’dur. Hiç kimse bu konuda O’na ortak değildir. Hayatın da ölümün de sahibi odur.
O nasıl Nuh’u (as) 6 ay denizlerde, gemide gezdirdi salimen karaya çıkarttıysa, nasıl İbrahim’i(as) Nemrut’un ateşinde yaktırmadıysa, nasıl Musa(as) ‘yı Firavun ‘un zulmünden ve denizden kurtardıysa, Hz. Yunus’u balığın karnından, Hz. Yusuf’u kuyudan, zindandan kurtarıp Mısır’a sultan ettiyse, nasıl Hz. Muhammed(sav) kurulan tuzaklardan hiçbir zarar görmeden tebliğini yaptıysa, bu zor günlerimiz de geçecek diyorum.
Yeter ki bizler;
Ecelin Allah’ın elinde olduğuna iman edelim diyorum. VESSELAM… 20 NİSAN 2020 PAZARTESİ
