Geçtiğimiz gün Hacı Dişli abi ofisimize geldi. Beraber şöyle geçmişi bir yâd ettik. Hacı abiye, Niyazi Varol’u dövdüğü günü anlattırdık.
Köyümüz de Niyazi isminde bir arkadaşımız vardı.
Gençlik bu ya zaman zaman eve gelmiyormuş geceleri, çifte çubuğa, tarlaya da hiç gitmiyormuş.
Annesi İkbal ablayı da zaman zaman üzüyormuş.
İkbal abla ne yapıp ne edip oğlunu korkutması için sözü geçen bir komşuya şikâyet etmeyi aklından geçirir!
Korkutup dövdüreceği komşuda İstanbul’dan yeni gelmiş köyümüz delikanlılarından İdris’in Hacı’dır.
Hacı kimseyi incitmeyen, ağır başlı birisidir.
İkbal abla, Hacı abiye derdini yanar, oğlunun kendisini üzdüğünü anlatır.
Kendi kıyamadığı için Niyazi’nin kulağını çekmesini ister ondan.
Bir süre sonra Hacı abi Niyazi’yi yakalar kulağını çeker, birde tokat vurur.
Eve gelmeyip, annesini üzdüğü için.
Bunu gören anne dayanamaz ama sesini de çıkartamaz.
Niyazi bu duruma çok üzülür ve içerler.
Aradan epeyce bir zaman geçer. Eski muhtar Davut ile Hacı abi toprak dam üzerinde önce güreşirler, bir süre sonrada şakayı kavgaya dönüştürürler.
Diğer seyirciler gibi Niyazi de kavgayı seyredenler arasındadır.
Niyazi “Davut’un Hacı’yı bir şekilde dövmesini ister”
Davut’un her vurduğunda; “Vur Davut abi vur Gıcık Hacı’ya vur.” der.
Davut vurdukça hep bu sözü tekrar eder.
Arada Hacı abi de Davut’a vuruyor o zaman Niyazi dayanamıyor “Vah Davut abi vah” diye iç çekip acıyor.
İki kişi arasındaki dövüş devam ederken Niyazi Gıcık Hacı’nın iyice dayak yemesini istiyor, Davut’un her vurduğunda “Vur Davut Abi Vur” diye bağırıyor.
Netice de komşular dövüşen iki genci aralıyorlar. Bu esnada Hacı ağabeyin burnu kanıyor. Karşısına geçen Niyazi büyük bir keyifle ” Nasıl! Beni döven mi?” Davut abimin eline koluna sağlık, benim öcümü senden aldı” der. Elini döşüne sürerek “Oh! Oh!” diye de ekler.
“ Sen sen ol Gıcık Hacı bir daha haksız yere gücüyün yettiği kimseleri dövme.
El mi yaman bey mi yaman gördük. Sen ne kadar güçlü olursan ol birileri bileğini büker. Senide döver, Oh! Deyimde rahatlayım bari…” der.
Çok geçmez Niyazi sokaklarda yatarken tutulduğu amansız hastalığın pençesinden kurtulamaz genç yaşında Hakka yürür.
Bugün ne Niyazi ne de İkbal abla hayatta. Her ikisine de Allah’tan rahmet diliyorum. Vesselam… 3 OCAK 2022 PAZARTESİ
