Bugünlerde Yozgat’a dışarıdan gelip gerek misafir olarak gerekse sıla-i rahim olarak konaklayarak eşini, dostunu gören birçok insan olduğu gibi paramızın pul olduğu bu dönemde bilhassa Euro ve doların 18 TL ye tırmanışı iç piyasayı hareketlendirdi, Yozgat dolup taşıyor bugünlerde. Sadece bununla da kalmıyor hasat dönemi münasebetiyle tarlasına, bahçesine gidip gelenlerde eksik olmuyor.
Yozgat’ta gelenlerin bir kısmı sabah namazını Çapanoğlu Büyük Caminde kılıp kahvaltısını da parmak çörekle Hocalar kahvesinde yapmak istiyorlar. Öğleyin acaba eski tandır kebaplarından yiyebilir miyim diye lokanta arıyorlar, bir kısmı da Türkiye’nin değişik yerlerinde etli ekmek yiyoruz ama Yozgat’ın kıymalı pidesi bir başka deyip çarşı Pazar dolaşıyorlar.
Dolaşırken de park sorunu ile karşılaşıyorlar. Yozgat’ın Sivas Caddesi boyunca karşısında ki Ankara Caddesi ve büyük cami etrafı uzantısı olan saat kulesi ile kent parka kadar sağlı sollu park etmiş araçlardan caddede yürümek bile mümkün olmuyor.
Yozgat’ta gelenlerin park yeri sıkıntısı had safhadadır. Son otuz yılda gelen yerel yönetimler bugüne kadar maalesef park sorununu çözemediler. Bu gidişle çözüleceğe de benzemiyor. Park alanları sıkışırken bir o kadar da araç sayısı çoğalıyor.
Vatandaşların Yozgat’tan beklentisi büyük cami etrafında gezinmek, namaz kılmak, lise caddesinde gezinmek, çamlığın soğuk pınarında bir yudum su içip hasret gidermek. Acaba bu dediğimiz yerleri gezmek, görmek, yürümek, park yeri bulup araba park etmek dışarıdan Yozgat’ta gelenler için mümkün oluyor mu?
Birkaç kez bu köşede Yozgat’ta yıkılan binaların yerine yapılan ucube binaları yazdık durduk. Aylar öncesi yine büyük cami etrafını son 20 yılda iki kez yıkılıp üçüncü kez yerine yapılacak projenin bir an önce bitirilmesini de ısrarla yazdık durduk ama bugüne kadar olumlu bir netice alınamadı.
Yozgat’ı yönetenlerin sesi çıkmıyor maşallah. Bilhassa yerel yönetimlerin bu hususta daha gayretli olmaları gerekmez miydi? Hani derler ya birilerinde dil yok, birilerinde de gayret yok. Vurdumduymaz bir şekilde gidiyor, birileri de bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın diyor.
Benim anamda bana oğlum höllenme derdi. Hikâyesi şudur;
Köyün birinde fakir bir ailenin üç tane kızı varmış. Kızların kekeme olmaları nedeniyle bazı harfleri söyleyemiyor, dilleri dönmüyormuş. Bir gün evin büyük kızına Allah’ın emri Peygamber’in kavli ile talipli çıkmış. Haber göndermiş dünürcüler, kızınıza bakmaya geliyoruz diye. Kızında yaşı geçmiş, anne, baba hevesleniyor biran önce çocukları evlendirmek için.
Böyle bir ırgatlık mevsiminde hava bulanmış, yağmur yağacak gibiymiş. Tarlada mahsulü açıkta kalmış acilen gitmeleri gerekiyor anne ve babanın, bir yandan da dünürcü gelecek. İki arada bir derede kalmışlar, hele dünürcüler gele dursun. Biz, şu tarlaya gidip buğdayı kurtaralım tez elden demişler. Kızlarına da “biz tarlaya gidiyoruz. Çabukça döneriz. Şayet biz dönmeden misafirler gelirse sakın ola ağzınızı açmayın, eve dönünce biz sizin yerinize konuşuruz. Dünürcüler sizin kekeme olduğunuzu anlamasınlar” diye tembih ederler. Anne baba evden çıkar çıkmaz, dünürcüler de geliverirler. Kızlar kapıyı açar, misafirleri içeri alırlar. El göğüs durarak konuşmazlar bir türlü.
Ev kerpiç yapı, üzeri ağaçla kaplı fareler cirit atıyor tavanda. Kızlar alışık ya üçü de evin damına bakıyorlar, birden fare geçmez mi? Büyük kız çıçana bak çıçana (fare), ortanca kız durur mu gulluğu da vay, gulluğu (kuyruğu) da. Küçük kız, kızmış ablalarına, anaları tembih etti için. Hesapta konuşulmayacak ya o da durur mu hiç katılmış fare muhabbetine. Anam bana “höllenme” dedi. Bende “höllenmeyeceğim’ (Söylenmeyeceğim.)
Bizde buradan Belediye Başkanı Celal Köseye her ne kadar üç kız kardeşten küçük olanın dediği gibi anam bana höllenme diye tembih ettiyse bile anlaşılan bu gidişle vatandaş size höllenecek diyorum. Vesselam…4 AĞUSTOS 2022 PERŞEMBE
