Toplumun iyi niyetli, sağduyulu insanları,
Seslerini yutarlarsa bulanık havalarda,
Kurtlar şehirleri acımasızca basar,
Koyunlar, kuzular meleşemez,
En baba yiğit güreşçiler güreşemez…
Tavuklar; çöplükleri yuva edinirse,
Kümesteki civcivlerini unutursa,
Yağlar yumurtasız kalır, tavalarda…
Bana değmeyen yılan, dersen bin yaşasın,
Kendini bir gün bile yaşatamazsın,
Umut dolu dünyanı zindana atarsın,
Etrafa sahte mutluluklar saçarsın,
Bir yudum sevgiyi bile tadamazsın.
İçinden kan ve gözyaşı dökerek,
Zulme rıza gösterirsen bükülerek,
Hak, hukuk senden nefret eder sökülerek…
Aydınlık; senden kaçar yaşamın boyunca,
Dostun dost olmaz, düşmanın da düşman,
Gecen gece olmaz, gündüzün de gündüz…
Güneşi balçıkla sıvamaya kalkışırsan,
Ateşi seni eritir, buz dağlarının ardında.
Yıldızlar ve gezegenler ayağa kalkar,
Sevgi dolu bulutların arkasında umut sarkar,
Ümidin bir damlasını toprağa bırakmazsan,
Toplum suyla, sabunla asla barışmaz…
Toplumun umut yüklü bir çekirdeği olarak,
Eğer hakkı tutup kaldırmazsan,
Bâtıl atıklar, yosun tutar beyninde,
Rabbini ve Peygamberini tanımazsan,
Boşluğu, boş atıklarla doldurursun,
Ömrünü güz gülleri gibi soldurursun…
Kötüler içinde, rengini belli etmezsen,
Arka sokaklarda toz duman olursun,
Bir hiç olarak göklere yükselirsin…
Kur’an’ın emrini dinlemezsen,
Şeytanın tuzakları seni halatlar,
Toplum çöker, sen çökersin;
Tarihin açılmaz sayfalarında kaybolursun.
Kısacık ömründe, Allah’ın emirlerini dinle,
Yasaklarından kaçın, tam bir teslimiyetle.
Sana bin bir tuzak kuran şeytandan,
Sakın ha! Sakın, medet umma!
İki dünyanın mutluluğunu,
Yüce yaratanına teslim olarak ara.
Tefekkür et; Rabbini ve yaratıklarını,
Seni Rabbinden uzaklaştıracak,
Tutma putun halatlarını…
Seni Allah’a yaklaştıracak,
Irmakların suyunu yudumla.
Toplumun çekirdeği ol,
Hak ve adâletten ayrılma.
Filizlerin bütün dünyayı sarsın,
Su versin, hayat versin, adâlet versin;
İnanç versin, ahiret versin, cennet versin…
13.11.2007
Akdağmadeni
