Ahlaki boyutlardan uzak bir yaşantı içerisinde gezinip dururken, İnsan hayatıNın ehemmiyetini fark edemeyen kişiliklerin, Verdikleri bu anlamsız savaşın tek kaynağı maddiyat değil mi?
Kardeşin kardeşe, para uğruna düşman olduğu bu yaşantımız içerisinde, Bu yazılardan kimin nemalanacağını bilemem. Hiçbir fani üç günlük dünyada, Bugüne kadar maddi birikintisinin faydasını görememiştir.
Görmüş olsa dahi bu geçici olandır, kalıcı olan değil… İnsanla bütünleşen, geride kalan sadece manevi olgulardır.
Bıraktığı manevi güzellikler, iç sızlatan en değerli hatıralardır. Kefenin cebinin olmadığı insanoğlu tarafından en iyi şekilde bilinir. Önemli olan kesenin güzelliği değil, gönlün güzelliğidir. Yüce Mevla, bin bir çeşit canlı yaratmış. Her birine de çeşitli güzellikler vermiş.
Kimine yüz güzelliği…
Kimine gönül güzelliği..
Kimine para…
Kimine de pul…
Ölümlü dünyaya hangi güzellik dayanmış, bilinmez… Kim kazandıklarıyla yetinmiş, doyuma ulaşmış ki, Her zaman daha fazlasını isteyen
Doyumsuz bir anlayış değil mi bizimkisi? Parasıyla övünenlerin fiyatı çoktan biçilmiş… Ederi de belirli, Değeri de! Söylenen o güzel diziler, sözcükler her şeye bedel değil mi?
Güzelliğine güvenme bir sivilce yeter, Zenginliğine güvenme bir kıvılcım yeter demişler… Ne de güzel söylemişler… Güzellik de geçicidir… Zenginlikte…
Değerleriyle bilinenler ise gönüllere kazınmış… En iyi şekliyle,
İnsanların geride bıraktıkları en olumlu etkilerle, Geride bıraktığı değerlerdir işin hassasiyetini sırtında taşıyan aslında…
Geçip giderken, yalan rüzgârın etkisiyle bu dünyadan,
Birikintilerimizle övünmemiz faydasız. Bizim söylediklerimiz
Önemli olan bizim arkamızdan söylenecek olanlar değil midir?
Maddi kaoslar içerisinde sürüklenirken, Bir an bile düşünmemizin daima faydası olacaktır.
Nereye,
Nasıl gideceğimizi…
Şimdi benliğimizi okşayarak, karar verme zamanı…
Paha mı? Değer mi?
