ÖZGÜRLÜKLER ÜLKESİ

Halkın iradesi, halk istemese de

Siz belirli sahada

Top oynamak zorundasınız,

Başka bir sahada oynayamazsınız,

Sizin kaderiniz bu,

Bu sahada top oynamak…

Onda değişiklikler yapamazsınız,

O değişiklik istemez,

Sizin isteğiniz o olmalı.

Onu düşünmek bile suç,

Hiç kimse istemese de.

Burası özgürlükler ülkesi,

Bu kurallara uymak zorundasınız,

Yoksa ayakta duramazsınız…

Burada insanlar, tek tip büyümeli,

Tek tip giyinmeli ve konuşmalı,

Yoksa yasalar boğar,

Kükreyen boğazınızdan

Bir dem soluk gelmeyebilir.

Siz, özgür ve demokratsınız,

Çağdaşlığı yakalamak için.

İşte saha, işte top,

Koş ve onu yakala;

Lakin yakaladığına,

Asla ve asla top deme.

Saha dar, çimler bozulmuş,

Sular hendeklere dolmuş deme!

Hendekten atlamak,

Sizin en büyük idealiniz

Topal da olsanız.

Ben, topalım diyemezsiniz,

Ben, sağlam bir topalım demelisiniz.

Hep derler ki siz okumayın!

Okuyup da zengin mi olacaksınız!

Okuyanlar sanki çok mu müreffeh?

En iyisi siz, düşünmeyen bir halk olun,

Siz hiçbir şey düşünmeyin,

Başkalarının sizi düşündüğü kadar,

Onlar sizleri çok iyi düşünürler,

Enine ve boyuna,

Düşündükçe düşünürler…

Burası özgürlüklerin beşiği,

Acaba bu beşik, sallanmayan

Ve mezara uzanmayan,

Ahireti hatırlatmayan,

Nefis putuna saplanıp

Heveslerin peşinden koşulduğu,

Dünyevi mutlulukların,

Allanıp pullanıp sunulduğu,

Hayali bir beşik mi?

1997/İstanbul