ÖLÜSÜ OLAN BİR GÜN KAYBI OLAN HERGÜN AĞLAR

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Son yıllarda iyice belirgin hale gelen kayıp çocuklar yürek dağlamaya anaları, babaları ağlatmaya devam ediyor. Türkiye’nin kayıp çocukları, gündemden hiç düşmüyor. Son yıllarda kayıp çocuklar sorunu çığ gibi büyüyor. Ebeveynlere hatta en büyük pay devletimize düşüyor.

Daha çocuk küçük yaşta iken bu yavrulara sevgiyi, şefkati, merhameti belli ki iyice öğretemiyoruz. Bunun yanında ekonomik bazı sebeplerden dolayı da çocuklarımızın daha küçük yaşlarda çevreye özenti duymaları başka bir sebep olsa gerek. Cep telefonu, internet ortamı ve araba sevdası, alkol, uyuşturucu belası gibi…

Bu gidişle devlet ve millet kaynaşması olmadan sevgi tohumları yeşertilmeden bunun önüne geçilebileceği de kolay olmasa gerek. Hafızalarımızda duran Kayseri’de Ramazan Bayramı’nın ikinci günü şeker toplamak için çıktıkları evlerine bir daha dönemeyen üç çocuktan haber alınamaması, üzerinden yıllar geçmesine rağmen bulunamayan çocukları yeniden hatırlattı.

Diyarbakırlı Baykuşak ailesi, 6 ay önce bakkaldan ekmek almaya çıkan ve bir daha eve dönmeyen kızlarının acısını hâlâ yaşıyor. Malatya’da 3 kız çocuğu kayıp olduktan sonra 3’ün cesetlerine anca ulaşılabildi. Gaziantep’te ki kayıp olan kızın cesedi bulundu.

Tekirdağ’ın Çorlu ilçesinde bir buçuk ay önce kayıp olan Muhammed Fırtına’nın cesedine ulaşıldı.

Samsunlu Sinem Özdemir, Türkiye’nin bilinen en eski kayıp çocuklarından. 2000 yılında 5 yaşındayken kaybolan Sinem’den bugüne kadar haber alınamadı. Evlerinin önünde oynarken kayıplara karışan Sinem’in ailesi, çalmadık kapı bırakmamasına rağmen hiçbir ipucu bulunamadı. Çocuğuna kavuşmak için her yolu deneyen baba Mahmut Özdemir, 10 yıllık bekleyişini şu sözlerle dile getirdi: “Türkiye unuttu belki ama biz acısını hâlâ hissediyoruz. Kızımın kokusu burnumdan hiç gitmedi. Bir gün çıkıp gelmesini, koşarak boynumuza sarılmasını ümit ediyoruz.”

Kayıp çocuklarla ilgili farklı haberler sosyal medyanın gündeminden hiç düşmüyor. Gazete ve internet sitelerinde de benzer haberler gündemdeki sıcaklığını koruyor.

Emniyet Genel Müdürlüğü, Türkiye de toplam 1657 kayıp çocuk olduğunu açıkladı. Bunlardan 367’si erkek, bin 95’si kız. Bu sayı sadece emniyete ihbar edilenler olduğu ifade edildi.

Takriben 10 yıl önce idi. İstanbul bir semtinde yakinen tanıdığımız bir köylümüz ismi Fatih Cırık cıvıl cıvıl bir delikanlıydı. Kayboldu. Bütün aramalara rağmen bulunamadı. Ne ölüsü ne de dirisi. Ailesi yıllarca ızdırap içinde yaşadı. Ülke içinde ve ülke dışında aranmasına rağmen bugüne kadar da bulunamadı. Babası da daha fazla dayanamayarak, evlat acısından öldü…

Eskiler derlerdi ki ‘ölüsü olan bir gün, delisi olan her gün ağlar.’ Bende bu söze ilave olarak ‘kaybı olan her gün ağlar’ diyorum.

Sokakta oynarken ya da okul dönüşünde kaybolan çocukların aileleri hem umutlu hem de dayanılması zor bir bekleyiş içinde. Allah yardımcıları olsun. Gözü yaşlı aileler, yaşadıkları durumu şu cümlelerle özetliyor: “Ölse mezarı başında ağlarsın ama kayıp olunca umut kesilmiyor. Kayıp olan ciğerparemizi her an gelecekmiş gibi ümitle bekliyoruz. Gözümüz televizyon ekranlarında, kulağımız çalan her kapı zilin de ‘acaba geldi mi’ diye ümitle koşuyor ama bir türlü sevdiğimize kavuşamıyoruz. Bu acıyı bizler tattık Allah kimselere tattırmasın diyorlar. VESSALAM…

9 ŞUBAT 2010 SALI