NERDE KALDI AHDE VEFA

Günümüz insanı, günü birlik olayları değerlendiriyor. Her türlü hile, desise, alavere dalavere bir takım tezgâhlar ile bazı yerlere gelebiliyorlar.

Geldikten sonra da, orada çıkarları zedelendiğinde bir anda, küplere binerek dolu testiyi kırabiliyorlar.

Testinin içindeki su döküldüğü zaman birilerine tekrar toplamak düşüyor. Ama nafile…

Önce testiyi kırdırmayacaksın. Testi kırıldıktan sonra bir mânâ ifade etmiyor.

Günümüz insanı maalesef her şeye maddi açıdan bakıp, neticesini de hemen şimdi beklediği için dostluklarına akıl fikir ermiyor.

Dost gibi gördüğünüz bir takım insanlar menfaatleri icabı size damardan girebiliyorlar.

Yönetim ve denetim kurullarınızı oluşturabiliyorlar. Hatta sağ kolunuz olabiliyorlar. O insanlara, gizli açık sırlarınızı verebiliyorsunuz.

Bir başkasının görmesini, duymasını arzu etmediğiniz, size ait sırlarınızda olabiliyor.

Bu sırları günü geldiğinde besleyip, büyüttüğünüz, giymeyip giydirdiğiniz, iş aş sahibi yaptığınız bir takım zavallı insanlar sizin aleyhinizde kullanabiliyorlar.

Bir de bakmışsınız ki, arkadan hançer yemişsiniz. Bu hançerde dostluk adına, arkadaşlık adına, dava adına ciğerinize saplanmış olabiliyor. İslam orduları başkomutanı Halit bin Velid, ölüm döşeğinde demişti ya; “Dostun kılıç yarası, düşmanın kılıç darbesinden daha ağır geldi.” Gene hikâyedir, anlatılır:

Kafadar gençler ava çıkarlar. Bir sırtlanın izini sürerler. Sırtlan bir eve sığınınca ev sahibi kılıcını alır, ve avcılara “Bu sırtlan benim evime sığınmıştır, çekilin gidin” der.

Ev sahibi zayıf kalan bu sırtlanı sabah, öğle ve akşamları süt vererek besler.

Sırtlan kuvvetlenince bir gün ansızın ev sahibine saldırır, onu parçalayıp kanını emer.

Bunu işiten amcaoğlu “Layık olmayana iyilik yapan işte kanıyla karşılık bulur” der.

Bazen iyilikle kötülüğü ayırt etmek zorlaşabilir.

“İyiliğe karşı iyilik her kişinin işidir.

Kötülüğe karşı iyilik er kişinin işidir.”

İyilikle kötülük denk değildir. Kötülüğü en güzel olanla gider.

O zaman birde bakmışsın ki seninle arasında düşmanlık olan kişi sanki sıcacık bir dost oluvermiş.

Peygamber Efendimiz (s.a.v) “Layık olana da olmayana da dostluk yap.” Dostluk kolay elde edilebilecek bir şey değildir.

Dostlukta bazen çile, bazen ıstırap, bazen gözyaşı, bazen de bedel ödemek vardır.

Katlanabiliyorsan işte o zaman sen hakiki dostsun. Yoksa sende birileri gibi gelip geçen, konan göçensin.

Dostluğun sadece menfaate dayanan yalancı dostluk olmasın. Bir insanı seversin veya sevmezsin.

Menfaatin elverdiği zaman sevmediğin insanları göklere çıkartarak aleyhinde tek cümle söyletmeyen bazı menfaatperestler, menfaatlerine halel geldiği zaman aynı insanı yerin dibine sokabiliyorlar.

Nerde kaldı ahde vefa? Nerde kaldı dürüstlük? Nerde kaldı. Bir kahvenin kırk yıl hatırı vardı hani.

İnsanımız aslına, özüne, tarihine, kültürüne ne zaman dönecek?  Sevdiğini Allah için sevecek. Sevmediğine de Allah için buğuz edecek diyorum.

VESSELAM… 26 EYLÜL 2019 PERŞEMBE