ÇOCUK CENNET KOKUSUDUR

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bugünkü yazımıza “Çocuk, cennet kokusudur’ diye başlıyorum. Uğrunda her şeyimizi feda ettiğimiz, yemeyip yedirdiğimiz, giymeyip giydirdiğimiz, sabahlara kadar beşik sallayan, sardığı kundağın bağını çözüp tekrar bağlayan, ayaklarına kara sular inen, ağladıkça ninni söyleyen anneler uğrunda canını feda eden ebeveynler.

Doğduğu günden itibaren topluma nasıl adapte edeceğini, dini bütün, sağlam düşünceye sahip, büyüklerine saygılı, küçüklerine sevgili, şefkat yüklü ailesine bağlı, devletini milletini seven, çalmayan, çaldırmayan, dürüst edepli bir yavru yetiştirebilmek için elinden gelen her türlü fedakârlığı esirgemeyen bireyler olarak çabalar dururuz.

Okullar, dershaneler ve sayılabilecek daha başka onlarca özel eğitim kurumu, yıllardır ‘çocuklarla iletişimin altın kurallarını’ açıklayıp duruyorlar. Hepsinin yaygın olarak atladığı tek bir soru var: Hz. Peygamber’in çocuklara yaklaşımı nasıldı? Çocukların eğitimine gerçekten önem veriyor isek, şunu fark etmemiz gerekir; Hz. Peygamber’in uygulamaları olmaksızın yapılacak her eğitim yetersiz kalmaya mahkûmdur.

Reyhan; çok güzel koku veren güzel bir çiçektir. Efendimiz; torunlarına ‘reyhanlarım’ diyordu.  O çiçekleri büyütmekle vazifeli anne ve babalara tavsiyede bulunuyor: “Çocuklarınıza iyi davranın onları iyi terbiye edin”

Efendimiz bir gün namaz kılarken secdede çok uzun kalır. Namazı bitirdiğinde sahabeler merak ederek vahiy mi geldi diye sorarlar. Efendimizde bunun üzerine; “Torunlarım sırtıma binmiştiler, acele edip oyunlarını bozmak istemedim.” Diyerek cevap verir.

Günümüzde ise yaramazlık yaparlar diye, çocukları özellikle camiye götürmezler. Ya da cami de yaramazlık yapan çocukları kovan, cami görevlilerine müdahalede bulunmayız.

Hâlbuki Peygamberimiz, Umame omuzundayken namaza başlar secdeye gittiğinde çocuğu indirir, kalktığı zaman tekrar omzuna alırdı.

Çocuklar her duyduklarını kaydederler. En büyük dikkatsizliklerimizden biriside budur. Oyun anında işitmez, görmez, anlamaz sanırız onları. Hâlbuki çocukların alıcılarının en çok açık olduğu andır oyun anları. Misafirliklerde çocuklar bir köşede oynarken, annelerinin konuştukları her şeyi kafalarına kaydederler.

Peygamberimiz, elini yeni doğan bebeğin başına koyarak dua ederdi. Yeni doğan bebekler için sofralar kurulur, ziyafet verilir, yemekler yedirilir, topluca dua edilirdi. Bu sünnet günümüzde bazı yörelerde hala uygulanmaktadır. Çocuğun önemli günlerinden biri de eğitime başladığı gündür. Bu yaklaşık 4-5 yaşlarıdır. Ayrıca Efendimiz küçük çocukları dövmeyi yasaklamıştı. Hz. Enes, on yıla yakın bir süre Peygamberimizin yanında kaldı. Efendimiz bu süre içinde kendisine bir defa bile kızmadı. On veya on üç yaşından önce çocuk ne yaparsa yapsın dövülemezdi. Efendimiz; “Toprak çocukların ilkbaharıdır” buyurmuştur. Toprak, insandaki negatif enerjiyi çektiğinden toprakla oyun, çocukların rahatlamasını sağlar. Allah Resulü, çocuklara hayır demezdi! Velhasıl çocuklar bizim her şeyimizdir. Ciğerparemizdir diyorum. VESSELAM… 7 NİSAN 2022 PERŞEMBE