AN GELİR

An gelir, sular durulur,

An gelir, fırtına diner,

An gelir, rüzgâr susar,

Dumanlı dağların tepesinde.

An gelir, sevgi çiçekleri açar,

Adam boyu kar kütüklerinde…

An gelir, sigarayı bırakırım,

Kafamın Everestlerinde…

An gelir, ağlarım ıslak vadilerde,

Gözyaşlarımı bentle durdururum,

Çiçek bahçelerinin arkasında…

An gelir, kana kana su içerim,

Ovaların, yaylaların çaylarından.

An gelir, dar gelirlileri düşünürüm,

An gelir, aç, susuz kalırım,

Dizlerimi karnıma çeker uyurum…

An gelir, halkımla kucaklaşırım;

Dertlerinin derdim olduğunu yazarak,

Ekmeğimi karşılıksız paylaşarak,

Merhametli gönüllerinde yaşayarak…

An gelir, sevdiklerimi özlerim,

Benden uzak vadilerde…

Ayaklarıma zincirler vururum,

Gönüllerinden ayrılmamak için…

An gelir, sizi siz anlaya bilirsiniz,

Günün düğümlü derinliklerinde,

İçinizdeki sevgi dolu bulutları,

Hafifçe esen rüzgârı,

Çiseleyen yağmuru,

Ufuklardan gün batımına doğru…

An gelir, gelen anı hatırlarsınız,

An; sizin geçmişiniz, geleceğiniz,

Arasında bitmeyen sevgi köprüsü olur,

Tertemiz şırıl şırıl akan sular arasında…

18.07.1997

İstanbul