AHMET ZAFER

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Evvelki gün geçirdiği kalp krizi sonucu hayatını kaybeden Ahmet Zafer, dün Yozgat Fatih Camii’nde kılınan cenaze namazından sonra doğup büyüdüğü yer olan Türkmen Araplı Köyü’nde toprağa verildi. Cenazesi oldukça kalabalıktı. Sevenleri onu yalnız bırakmadılar. Ta mezarlığa kadar gelerek sevgilerini gösterdiler.

Ahmet Zafer 60 yaşlarında erken denecek bir yaşta hakkın rahmetine kavuştu. Kendisini kırk yıldan bu tarafa tanıyorum. Çocukluğumuzda kendileri ile tarla ortakçılığı yapmıştık. Ekin biçtik, sap çektik, saman yaptık. Bir arada yemek yedik. Rahmetli annesi Memduha Abla’nın sepet balını yedik.

Daha sonra ki yıllarda uzunca bir süre yurtdışına işçi olarak gitti. 80’li yıllarda köyüne dönen Ahmet Zafer, köyüne muhtar seçildi. Bir dönem başarılı muhtarlık yaptıktan sonra aynı yıllarda Anavatan Partili oldu. Zaman zaman birlikteliğimiz oldu.

15 yıl önce kendi anlattığına göre:  “Yaş bir çayır üzerine yüz üstü uzanmıştım. Uyuya kalmışım kalktığımda göğsüme bir ağrı girmiş zor doğruldum. Doktora gittim. Efor testi yaptılar. Meğer kalp krizi geçirmişim” dediğini hatırlıyorum. Buna rağmen geçtiğimiz bir-iki yıla kadar çok miktarda sigara içiyordu. Zaman zaman kendisini tenkit ediyor, sigara içmemesi hususunda uyarıyorduk. Sigarayı da bırakmıştı. Sıhhatli görünüyordu.

Daha sonra ki yıllarda bir dönem bizimle birlikte Refah Partili oldu. Parti kapatılınca Fazilet Partisi’nde rahmetli Salih Köse ile birlikte görev yaptılar. O zaman Süleyman Bağcı İl Başkanı idi. Bana İl Başkanı olmamı tavsiye ediyordu. Bende her seferinde reddediyordum. Seçimlere 3 gün kalmıştı ki, İl Başkan adaylığımı açıkladım. Süleyman Bağcı ile bir yarışa girdik. Baba dostu ve abi kardeş olarak beni desteklemesini istedim. Hiç unutmuyorum. Çok manidar bir cevap vermişti: “ Zemheri ayında sap saçılıp, düven sürülür mü?” dediği meşhurdur. Kendisi beni İl Başkanı olarak desteklemedi. Önce söz dinlemediğim için.

Neticede Süleyman bağcı ağabeyimiz kaybetti, ben kazanmıştım. Ben kendisine hiç kırılmamış, incinmemiştim. Birlikteliğimiz yine devam etti. Partimiz kapatıldı. Ben kurulan Saadet Parti’si İl Başkanı oldum. Kendisi Ak Parti’ye geçti. Yine birlikte olamadık. Bana Ak Partili olmam hususunda çok ısrar etti. Seçimler geldi, çattı.  Kendisi İl Genel Meclis üyeliğine aday oldu. Parti içinde güçlü Salih Köse döneminde beşinci sıraya koydular. Kaybeden oldu. Bu sefer ki seçimde yine bana geldi. “ Ne yapayım?” diye sordu. Seni İl Genel Meclis üyesi yapmazlar çünkü İlkokul mezunusun, belki Belediye Meclisi üyeliğine koyabilirler. Oraya müracaat et dedim. Listeler açıklandı. Asil listede yoktu. Yedekten de 15. sıraya koymuşlardı. Bu duruma çok üzülüyordu. Belli ki içine atmıştı. Yine bir gün ofisime geldi. “Bana bir iş teklif ediyorlar. Yerköy’de bir markette çalışmamı istiyorlar. Sabah gidip akşam geleceğim” diyordu. Kendin bilirsin dedim.

Bir iş yaparken mutlaka gelir istişare eder, sorardı.  Markete başlayalı iki ay olmuştu. İki kez kendisi ile ofisimde görüşme imkânı buldum. Dinç gözüküyordu. Sevinçli idi. Allah’a çok şükür işim oldu diye seviniyordu. Kader bu, takdir-i ilahi. Söylenecek hiçbir şey yok. Allahtan geldik yine Allah’a döneceğiz. Makamı Cennet olsun Ahmet Zafer’in…

Ticarette şans ondan yana hiç olmadı. Yurtdışından geldikten sonra bir ara tüpçülük yaptı. Kazanamadı. Bir ara sarraflık yaptı, yine kazanamadı. Olmadı tuhafiye işi yaptı oda olmadı. Market işine başladı iki ay olmadan tezgâh üzerinde kalp krizi geçirerek hakka yürüdü. Eşraf bir ailenin hakkına razı, sabırlı bir mümin kulu olarak hakka yürüdü. VESSELAM… 6 NİSAN 2009 PERŞEMBE